سوالات متداول
سوالاتی که معمولا مراجعین از ما می پرسند
سوالات متداول تنظیم اسناد حقوقی
تنظیم کتبی اسناد حقوقی از بروز سوءتفاهم‌ها و اختلافات احتمالی در آینده جلوگیری می‌کند و به عنوان مدرکی معتبر در صورت بروز دعوا قابل ارائه است.
قرارداد معمولاً شامل توافقی بین دو یا چند طرف با حقوق و تعهدات متقابل است، در حالی که تعهدنامه بیشتر بر عهده گرفتن یک مسئولیت یا انجام کاری از سوی یک شخص تأکید دارد.
بله، امکان تنظیم سند حقوقی بدون وکیل وجود دارد، اما برای اسناد پیچیده یا مهم، مشاوره و یا تنظیم توسط یک وکیل متخصص به شدت توصیه می‌شود تا از اعتبار و جامعیت آن اطمینان حاصل شود.
اطلاعات ضروری شامل مشخصات کامل طرفین، تاریخ تنظیم، موضوع سند، تعهدات و حقوق هر طرف، شرایط فسخ (در صورت لزوم) و امضاهای طرفین است.
بهترین راه برای اطمینان از صحت و اعتبار، مشورت با یک وکیل است. وکیل می‌تواند سند را از نظر رعایت قوانین و مقررات بررسی کند و از کامل بودن آن اطمینان یابد.
در بسیاری از موارد، حضور شهود برای اعتبار سند حقوقی الزامی نیست، اما وجود شهود می‌تواند به عنوان تأییدی بر صحت امضاها و توافقات صورت گرفته باشد و در صورت بروز اختلاف، مفید باشد.
برخی از اسناد مانند سند مالکیت املاک یا وکالتنامه‌های خاص طبق قانون باید به صورت رسمی در دفتر اسناد رسمی ثبت شوند تا از اعتبار قانونی کامل برخوردار باشند.
تغییر سند حقوقی پس از امضا تنها با توافق و امضای مجدد تمامی طرفین امکان‌پذیر است. هرگونه تغییر یک‌جانبه فاقد اعتبار خواهد بود.
اگر سند رسمی باشد، می‌توانید رونوشت آن را از مرجع ثبت‌کننده (مانند دفترخانه) دریافت کنید. در مورد اسناد عادی، اگر نسخه‌های دیگری موجود باشد، می‌توان از آنها استفاده کرد. در غیر این صورت، اثبات محتوای سند دشوار خواهد بود.
قبل از امضا، حتماً تمام مفاد سند را به دقت مطالعه کنید و از درک کامل آن اطمینان حاصل کنید. در صورت وجود هرگونه ابهام، سوال بپرسید. از امضای سند سفید یا سندی که ناقص است، خودداری کنید.
سوالات متداول حقوقی خانواده
طلاق، انحلال قانونی عقد ازدواج است. مراحل آن بسته به نوع طلاق (توافقی، به درخواست مرد، یا به درخواست زن) متفاوت است، اما عموماً شامل ارائه دادخواست، ارجاع به مشاور خانواده، جلسات دادگاه و صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق است.
مهریه مالی است که در زمان عقد نکاح یا پس از آن، از سوی مرد به زن تعلق می‌گیرد. زن می‌تواند با مراجعه به دادگاه خانواده یا از طریق اجرای ثبت، مطالبه مهریه خود را آغاز کند. نحوه پرداخت (یکجا یا قسط‌بندی) به توافق طرفین یا حکم دادگاه بستگی دارد.
در اغلب سیستم‌های حقوقی، حضانت تا سن مشخصی (مثلاً ۷ سالگی در برخی موارد) با مادر و پس از آن با پدر است، مگر اینکه دادگاه مصلحت فرزند را خلاف آن تشخیص دهد. مهمترین معیار در تعیین حضانت، مصلحت و منافع کودک است.
نفقه شامل تأمین نیازهای ضروری زندگی همسر و فرزندان مانند خوراک، پوشاک، مسکن، اثاث منزل، درمان و آموزش است. میزان نفقه بر اساس شئونات خانوادگی و توان مالی نفقه دهنده تعیین می‌شود.
والد محروم شده می‌تواند با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده، خواستار اجرای حکم ملاقات شود. دادگاه می‌تواند با تعیین ضمانت اجرایی یا حتی مجازات برای والد ممانعت‌کننده، حق ملاقات را تضمین کند.
جهیزیه اموالی است که زن از منزل پدری خود به خانه همسر می‌آورد. زن می‌تواند با ارائه فاکتورها، لیست جهیزیه و شهادت شهود، برای استرداد جهیزیه خود به دادگاه مراجعه کند.
در صورت وجود شرط تنصیف دارایی در سند ازدواج، مرد در صورت درخواست طلاق می‌تواند تا نیمی از اموالی که در طول زندگی مشترک به دست آورده، به زن انتقال دهد. در غیر این صورت، اموال طبق قواعد مالکیت (مالکیت شخصی یا مشترک) تقسیم می‌شوند.
بله، در برخی سیستم‌های حقوقی، ازدواج مجدد مادر می‌تواند به عنوان یکی از عوامل مؤثر در بازنگری حضانت توسط دادگاه در نظر گرفته شود. اما معمولاً دادگاه همچنان مصلحت کودک را اولویت قرار می‌دهد.
طلاق به اراده زوجین یا حکم دادگاه صورت می‌گیرد، در حالی که فسخ نکاح به دلیل وجود عیوب خاصی در یکی از طرفین (مانند جنون، بیماری‌های مقاربتی خاص، عدم توانایی جنسی و…) است که از ابتدا وجود داشته‌اند و عقد را باطل می‌کنند یا حق فسخ به وجود می‌آورند. در فسخ نکاح، نیاز به صیغه طلاق نیست.
اگرچه حضور وکیل اجباری نیست، اما به دلیل پیچیدگی‌ها و جزئیات قانونی در مسائل حقوقی خانواده، توصیه اکید می‌شود که برای حفظ حقوق خود و تسریع در روند کار، از خدمات یک وکیل متخصص خانواده استفاده کنید.
سوالات متداول حقوقی کیفری
جرم عملی است که قانون آن را مستوجب مجازات دانسته است (مانند سرقت، قتل، کلاهبرداری). تخلف عملی است که موجب جریمه یا اقدامات انضباطی می‌شود اما به سختی جرم تلقی نمی‌گردد (مانند تخلف رانندگی ساده). تفاوت اصلی در میزان و نوع مجازات و مرجع رسیدگی‌کننده است؛ جرائم در دادسرا و دادگاه کیفری رسیدگی می‌شوند.
* دادسرا: مسئول کشف جرم، تعقیب متهم، تحقیق مقدماتی، و در صورت لزوم، صدور کیفرخواست است. کار اصلی دادسرا جمع‌آوری دلایل و فراهم کردن زمینه برای محاکمه است.
* دادگاه کیفری: مسئول رسیدگی به اتهامات، محاکمه متهم و صدور حکم (اعم از برائت یا محکومیت) است.
* شاکی: فردی که ادعا می‌کند جرمی علیه او اتفاق افتاده و از آن شکایت می‌کند.
* متشاکی/مشتکی‌عنه: فردی که شکایت علیه او مطرح شده است، پیش از آنکه اتهامش اثبات شود.
* متهم: فردی که دلایلی علیه او وجود دارد و در حال حاضر تحت پیگرد قانونی است، اما هنوز جرمش اثبات نشده.
* مجرم: فردی که جرمش در دادگاه اثبات و حکم محکومیت او قطعی شده است.
قرار بازداشت موقت، دستوری از سوی مقام قضایی برای سلب آزادی موقت متهم و نگهداری او در بازداشتگاه است. این قرار در جرائم مهم، در صورت بیم تبانی، فرار متهم، یا از بین بردن دلایل جرم و برای مدت محدود صادر می‌شود.
حق داشتن وکیل، سکوت در برابر سوالاتی که ممکن است به ضرر فرد باشد، ارائه مدارک و شواهد در حمایت از بی‌گناهی، و درخواست تحقیقات بیشتر از جمله حقوق متهم است. مشورت با وکیل متخصص کیفری در این مرحله حیاتی است.
مجازات‌ها بسیار متنوع هستند و شامل مواردی مانند حبس (زندان)، جزای نقدی، شلاق، اعدام، محرومیت از حقوق اجتماعی، و خدمات عمومی می‌شوند. نوع و میزان مجازات بستگی به نوع و شدت جرم و قوانین مربوطه دارد.
* عفو: بخشش مجازات به صورت کلی یا جزئی توسط مقامات عالی (مثلاً رهبر یا پادشاه). عفو ممکن است قبل از صدور حکم یا پس از آن باشد و می‌تواند مجازات را از بین ببرد.
* آزادی مشروط: آزادی زندانی قبل از پایان کامل مدت حبس، مشروط به رعایت برخی شرایط (مانند عدم ارتکاب جرم جدید، پرداخت جریمه، جبران خسارت) برای مدت معین. در صورت عدم رعایت شرایط، زندانی به زندان بازگردانده می‌شود.
بستگی به نوع جرم دارد. در جرائم قابل گذشت (مانند توهین، خیانت در امانت، سرقت‌های کوچک)، رضایت شاکی (اعلام گذشت) می‌تواند منجر به توقف تعقیب یا موقوفی مجازات شود. اما در جرائم غیرقابل گذشت (مانند قتل، کلاهبرداری کلان، جرائم علیه امنیت)، رضایت شاکی تنها می‌تواند از عوامل تخفیف مجازات باشد و مانع رسیدگی و صدور حکم نمی‌شود.
وکیل نقش حیاتی در پرونده‌های کیفری دارد. او به موکل خود مشاوره حقوقی می‌دهد، او را در مراحل مختلف تحقیق و محاکمه همراهی می‌کند، دفاعیات لازم را ارائه می‌دهد، مدارک و شواهد را جمع‌آوری و به دادگاه ارائه می‌کند، و به طور کلی از حقوق قانونی موکل خود در برابر دستگاه قضایی حمایت می‌کند.
پاسخ: این دو قرار در دادسرا صادر می‌شوند:
* قرار منع تعقیب: زمانی صادر می‌شود که دادسرا پس از تحقیقات مقدماتی، دلایل کافی برای انتساب اتهام به متهم را پیدا نکند یا عمل انتسابی به متهم جرم نباشد. با این قرار، پرونده در دادسرا بسته می‌شود و متهم از اتهام تبرئه می‌شود.
* قرار مجرمیت (جلب به دادرسی): زمانی صادر می‌شود که دادسرا پس از تحقیقات، دلایل کافی برای انتساب اتهام به متهم را تشخیص دهد. با صدور این قرار، پرونده به همراه کیفرخواست به دادگاه ارسال می‌شود تا محاکمه انجام شود.
سوالات متداول حقوقی ملکی
* سند منگوله‌دار (دفترچه‌ای): سندهای قدیمی‌تر هستند که به صورت دفترچه و دست‌نویس تنظیم می‌شدند و با نخ و سرب (منگوله) پلمپ می‌شدند. اطلاعات در این اسناد ممکن است کمتر شفاف و گاهی ناخوانا باشد.
* سند تک‌برگ (کاداستر): سندهای جدیدتری هستند که به صورت سیستمی و چاپی در یک برگ صادر می‌شوند. این اسناد دارای نقشه کاداستر، اطلاعات دقیق ملک و مالک، و شماره یکتا هستند و امنیت بالاتری دارند. این تغییر به سمت دیجیتالی شدن در اکثر کشورها اتفاق افتاده است.
بنچاق یک سند قدیمی دست‌نویس است که معاملات ملکی را ثبت می‌کرد و در گذشته به جای سند رسمی فعلی استفاده می‌شد. بله، بنچاق هنوز هم می‌تواند به عنوان یک مدرک اثباتی در کنار سند مالکیت (تک‌برگ یا منگوله‌دار) اعتبار داشته باشد، اما برای انجام معاملات جدید نیاز به تبدیل آن به سند رسمی است.
این مورد کاملاً بستگی به قوانین کشور مورد نظر دارد. در برخی کشورها (مثل ایران در مورد ملک مسکونی مگر با شرایط خاص)، خرید ملک برای اتباع خارجی محدود است یا نیاز به کسب مجوزهای ویژه دارد. در کشورهای دیگر (مثل بلژیک و اکثر کشورهای اروپایی)، خرید ملک برای اتباع خارجی نسبتاً آزاد است اما ممکن است مالیات‌ها یا شرایط اقامتی خاصی را به دنبال داشته باشد.
قبل از هر معامله، از اصالت سند ملک اطمینان حاصل کنید (استعلام از اداره ثبت اسناد)، هویت فروشنده را با مشخصات سند مطابقت دهید، از امضای قولنامه یا مبایعه‌نامه با عجله و بدون بررسی کافی خودداری کنید، از مبالغ زیاد به صورت نقدی اجتناب کنید، و حتماً معامله را در دفاتر اسناد رسمی انجام دهید.
* قولنامه/مبایعه‌نامه: اینها اسناد عادی هستند که تعهد به فروش یا خرید ملک را بین طرفین ایجاد می‌کنند. این اسناد قول و قرارهایی را برای آینده شامل می‌شوند (مانند پرداخت مبلغ در تاریخ مشخص و انتقال سند).
* سند رسمی (سند مالکیت): این سند نشان‌دهنده انتقال قطعی مالکیت ملک است و در دفاتر اسناد رسمی یا اداره ثبت تنظیم می‌شود. سند رسمی قدرت اثباتی بالاتری دارد.
بله، اما خرید و فروش ملک ورثه‌ای نیازمند دقت بیشتری است. باید از انحصار وراثت، سهم‌الارث هر یک از وراث، و رضایت و امضای تمامی وراث یا نماینده قانونی آنها (در صورت صغر سن یا محجوریت برخی وراث) اطمینان حاصل شود.
* سرقفلی: مبلغی است که مالک یک ملک تجاری از مستاجر برای واگذاری حق استفاده از ملک دریافت می‌کند و مالکیت آن را به مستاجر منتقل نمی‌کند.
* حق کسب و پیشه: حقی است که برای مستاجر محل تجاری به واسطه فعالیت او در ملک و جلب مشتری ایجاد می‌شود و با پایان یافتن مدت اجاره، می‌تواند آن را از مالک مطالبه کند یا به شخص دیگری واگذار کند. این دو مفهوم در قوانین مختلف ممکن است جزئیات متفاوتی داشته باشند.
ملک مشاع، ملکی است که چند نفر به صورت مشترک مالک آن هستند، بدون اینکه سهم هر کدام به طور فیزیکی جدا شده باشد. تفکیک ملک مشاع به معنای تقسیم فیزیکی ملک بین شرکاء و صدور سند جداگانه برای هر بخش است که با درخواست به اداره ثبت و طی مراحل قانونی و نقشه‌برداری انجام می‌شود.
* اجاره: قراردادی است که در آن مستاجر در ازای پرداخت مبلغی (اجاره‌بها) در مدت معین، حق استفاده از ملک را پیدا می‌کند.
* رهن (ودیعه یا رهن کامل): مبلغی است که مستاجر به عنوان تضمین به موجر می‌دهد و در پایان قرارداد به او بازگردانده می‌شود. در برخی سیستم‌ها، رهن می‌تواند بدون اجاره‌بها باشد (رهن کامل) و در برخی دیگر، ترکیبی از رهن و اجاره (رهن و اجاره) رایج است.
مالیات‌ها بسته به نوع معامله و قوانین کشور متفاوت هستند. اما به طور کلی شامل:
* مالیات بر نقل و انتقال ملک: معمولاً بر عهده فروشنده است.
* مالیات بر ارزش افزوده: در برخی موارد خاص (مثل خرید ملک تجاری از سازنده) ممکن است اعمال شود.
* مالیات بر اجاره: در صورت اجاره دادن ملک، معمولاً بر عهده موجر است.
* عوارض شهرداری: هزینه‌هایی که برای خدمات شهری باید پرداخت شود. همچنین هزینه‌های مربوط به دفتر اسناد رسمی (حق الثبت و حق التحریر) نیز وجود دارد.
سوالات متداول حقوقی جرایم رایانه‌ای
جرایم رایانه‌ای به هرگونه فعالیت غیرقانونی اطلاق می‌شود که در آن از رایانه، شبکه کامپیوتری یا اینترنت به عنوان ابزار، هدف یا محل ارتکاب جرم استفاده شود. این جرایم می‌توانند از هک و سرقت داده تا کلاهبرداری اینترنتی و انتشار بدافزار را شامل شوند.
از جمله رایج‌ترین جرایم رایانه‌ای می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* هک و دسترسی غیرمجاز: ورود به سیستم‌ها یا شبکه‌های کامپیوتری بدون اجازه.
* کلاهبرداری اینترنتی (فیشینگ و اسکیمینگ): فریب افراد برای به دست آوردن اطلاعات مالی یا شخصی.
* سرقت داده و هویت: دسترسی غیرقانونی به اطلاعات شخصی، مالی یا محرمانه و سوءاستفاده از آنها.
* نشر اکاذیب و افترا در فضای مجازی: انتشار اطلاعات نادرست یا توهین‌آمیز.
* انتشار محتوای غیرقانونی: مانند محتوای پورنوگرافی کودکان یا نفرت‌پراکنی.
* جرایم مربوط به بدافزارها (ویروس، باج‌افزار): ایجاد یا انتشار نرم‌افزارهای مخرب.
* حملات محروم‌سازی از سرویس (DDoS): از دسترس خارج کردن وب‌سایت‌ها یا سرویس‌های آنلاین.
در اکثر کشورها، برای گزارش جرایم رایانه‌ای باید به پلیس تخصصی (مانند پلیس فتا در ایران یا واحد جرایم سایبری پلیس فدرال در بلژیک) مراجعه کرد. ضروری است که شواهد و مدارک دیجیتالی (مانند اسکرین‌شات، لاگ‌ها، آدرس ایمیل یا لینک مشکوک) را جمع‌آوری و ارائه دهید.
بله، سرقت هویت آنلاین یک جرم جدی محسوب می‌شود. مجازات آن بسته به قوانین کشور و میزان خسارت وارد شده متفاوت است، اما می‌تواند شامل حبس و جزای نقدی سنگین باشد. سوءاستفاده از اطلاعات هویتی دیگران برای مقاصد غیرقانونی، پیامدهای حقوقی جدی دارد.
فیشینگ: یک نوع خاص از کلاهبرداری اینترنتی است که در آن مجرم با جعل هویت (مثلاً یک بانک یا سازمان دولتی) سعی در فریب قربانی برای افشای اطلاعات حساس (مانند رمز عبور یا اطلاعات کارت بانکی) دارد.
* کلاهبرداری اینترنتی: یک اصطلاح گسترده‌تر است که شامل هرگونه اقدام فریبکارانه با استفاده از اینترنت برای به دست آوردن مال یا منفعت نامشروع می‌شود. فیشینگ یکی از روش‌های کلاهبرداری اینترنتی است.
فورنسیک دیجیتال علم و فن‌آوری بازیابی و تحلیل اطلاعات از دستگاه‌های دیجیتال (مانند کامپیوترها، تلفن‌های همراه، سرورها) به منظور کشف و اثبات جرم است. متخصصان فورنسیک دیجیتال شواهد الکترونیکی را به گونه‌ای جمع‌آوری می‌کنند که در دادگاه قابل استناد باشند.
استفاده از رمزهای عبور قوی و منحصربه‌فرد، فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)، به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل، استفاده از آنتی‌ویروس معتبر، دقت در باز کردن لینک‌ها و پیوست‌های مشکوک، و هوشیاری در برابر ایمیل‌ها و پیام‌های فیشینگ از جمله راه‌های اصلی حفاظت هستند.
بله، در بسیاری از کشورها، انتشار عمدی اخبار کذب که منجر به تشویش اذهان عمومی، افترا، یا آسیب به افراد یا نهادها شود، جرم محسوب می‌شود و می‌تواند مجازات‌هایی مانند حبس، جزای نقدی، یا دستور حذف محتوا را در پی داشته باشد.
قوانین مربوط به مسئولیت ISPها متفاوت است. در برخی موارد، اگر ISP پس از اطلاع از وجود محتوای مجرمانه در سرورهای خود، اقدام به حذف یا محدود کردن آن نکند، ممکن است مسئول شناخته شود. اما معمولاً، ISPها مسئول محتوای تولید شده توسط کاربرانشان نیستند مگر اینکه در مورد آن اطلاع داشته و اقدامی نکرده باشند.
این جرایم شامل هرگونه جمع‌آوری، ذخیره، پردازش یا انتشار غیرقانونی اطلاعات شخصی افراد بدون رضایت آنها می‌شود. نمونه‌هایی از این جرایم عبارتند از: انتشار تصاویر خصوصی، شنود مکالمات، دسترسی غیرمجاز به اطلاعات بانکی، و استفاده از داده‌های شخصی برای مقاصد تبلیغاتی بدون رضایت. مجازات‌ها بسته به شدت نقض حریم خصوصی متغیر است.
سوالات متداول حقوقی تجاری و اداری
شرکت تجاری یک واحد اقتصادی مستقل است که توسط دو یا چند نفر (یا حتی یک نفر در برخی انواع شرکت‌ها) برای انجام فعالیت‌های تجاری و کسب سود تشکیل می‌شود. ثبت شرکت به آن شخصیت حقوقی مستقل می‌دهد، مسئولیت مالکان را محدود می‌کند (در اکثر انواع شرکت‌ها)، امکان جذب سرمایه را فراهم می‌آورد و شفافیت قانونی ایجاد می‌کند.
انواع رایج شامل شرکت سهامی (عام و خاص)، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی و … هستند. تفاوت اصلی در میزان مسئولیت شرکا (مثلاً در شرکت سهامی مسئولیت تا سقف سهام است، در تضامنی مسئولیت نامحدود)، نحوه تشکیل، اداره و نقل و انتقال سهام/سهم‌الشرکه است.
قرارداد تجاری توافقی است بین دو یا چند طرف برای انجام معامله یا همکاری تجاری. در تنظیم آن، باید مشخصات دقیق طرفین، موضوع قرارداد، تعهدات هر طرف، مبلغ و شرایط پرداخت، زمان‌بندی، شرایط فسخ، حل اختلافات (مثلاً داوری)، و ضمانت اجراها به وضوح ذکر شود.
ورشکستگی حالتی است که یک تاجر (شخص حقیقی یا حقوقی) به دلیل ناتوانی در پرداخت بدهی‌هایش، متوقف از پرداخت می‌شود. آثار آن شامل سلب اختیار اداره اموال از تاجر، تشکیل پرونده ورشکستگی در دادگاه، ممنوعیت از انجام برخی معاملات و توزیع عادلانه اموال بین طلبکاران تحت نظارت قانونی است.
مالکیت فکری شامل حقوق مربوط به آثار ذهنی و خلاقیت‌های بشری است، مانند اختراعات (ثبت اختراع)، علامت تجاری، کپی‌رایت (حق نشر) و اسرار تجاری. این حقوق به صاحبان آنها انحصار استفاده تجاری از آثارشان را می‌دهند و از سوءاستفاده رقبا جلوگیری می‌کنند، بنابراین برای نوآوری و مزیت رقابتی بسیار مهم هستند.
حقوق اداری شاخه‌ای از حقوق عمومی است که به بررسی سازماندهی، وظایف، اختیارات و فعالیت‌های نهادهای دولتی (ادارات و سازمان‌ها) و روابط آنها با شهروندان می‌پردازد. مرجع رسیدگی به شکایات شهروندان از تصمیمات یا اقدامات ادارات دولتی، معمولاً دیوان عدالت اداری یا شوراهای مشابه است.
شهروندان دارای حقوقی مانند حق دسترسی به اطلاعات، حق شفافیت و پاسخگویی، حق دادرسی عادلانه در صورت تضییع حقوق، حق اعتراض به تصمیمات اداری، و حق دریافت خدمات عمومی برابر و بدون تبعیض هستند.
تصمیمات اداری، اقداماتی هستند که توسط مقامات دولتی در راستای اجرای قوانین و مقررات اتخاذ می‌شوند و بر حقوق و تکالیف شهروندان تأثیر می‌گذارند. برای اعتراض به این تصمیمات، معمولاً ابتدا باید به مراجع اداری بالاتر (اعتراض داخلی) و سپس به دیوان عدالت اداری یا دادگاه‌های اداری مراجعه کرد.
شفافیت (دسترسی عمومی به اطلاعات و فرآیندها) و پاسخگویی (مسئولیت‌پذیری مقامات در قبال اقداماتشان) ارکان اصلی حکمرانی خوب هستند. این مفاهیم به جلوگیری از فساد، افزایش اعتماد عمومی، بهبود کارایی خدمات عمومی و تضمین عدالت اداری کمک می‌کنند.
در صورتی که یک اداره دولتی یا کارمندان آن، در انجام وظایف خود مرتکب خطا یا تخلفی شوند که منجر به ورود خسارت به شهروندان شود، می‌توان با مراجعه به مراجع قضایی (عموماً دادگاه‌های عمومی یا دیوان عدالت اداری)، مطالبه غرامت کرد. این خسارت می‌تواند ناشی از عدم انجام وظیفه، تأخیر غیرموجه یا تصمیمات غیرقانونی باشد.
آماده کمک به شما در حل و فصل هر مشکلی هستیم .
ما احساس می کنیم که مجبوریم رابطه معمولی وکیل و موکل را بشکنیم. ما سعی می کنیم دوستانه و قابل دسترس باشیم و با مشتریان خود در تماس باشیم.
- 09159251877
- rezvani.abbas[at]yahoo.com